Zoals we al hadden verwacht houden de heren bestuurders de rangen gesloten waar het gaat over het beschermen van de belangen van de vastgoedsector in plaats van die van de gewone mensen. Berend de Vries laat zich niet voor niets liever ‘vastgoedman’ dan ‘volksvertegenwoordiger’ noemen.
Bijgaand 2 besluiten.
10 juli 2018 vond een hoorzitting plaats over Het blauwe gebouw bij de gemeente Tilburg.
Erfgoedvereniging Heemschut heeft bezwaar aangetekend tegen het afwijzen van de gemeentelijke monumentenstatus.
Niemand minder dan Karel Loeff, de directeur van Heemschut was naar Tilburg afgereisd om dit bezwaar over te brengen.
Aanwezig waren mensen van de gemeente waaronder ook de ambtenaar monumenten, een onafhankelijk jurist, twee mensen van Bak beheer, van Heemschut waren aanwezig de directeur en commissielid uit Brabant en dan waren er nog twee toehoorders.
Grootste issue was of je bij het aanwijzen van de status gemeentelijk monument breder mag kijken dan alleen sec de monumentale waarde.
Mag de (technische) staat van het gebouw, de afspraken die er al lagen, de nieuwe plannen die er zijn voor het gebied, de relatieve jongte van het gebouw en het ontbreken van een waarderingskader, mogen deze mee worden gewogen. De zwaarte van de weging van deze buitenmonumentale waarden kunnen moeilijk ingeschat worden.
Heemschut heeft gepleit om deze zaken buiten beschouwing te laten en vooral te kijken naar de uniciteit van het gebouw voor Tilburg en het verhaal dat het vertelt.
Uitspraak volgt binnen 6 tot 9 weken.
Maandag 14 mei bood Tom Pijnenburg namens de actiegroep een petitie aan die pleit voor behoud. Op het moment dat we deze aanboden stond de teller op 724, luister hoe we aan dit aantal gekomen zijn. De petitie staat nog open, dus intekenen kan nog steeds.
Op 19 februari j.l. sprak zowel Gerbentsje Bruinsma namens het bewonerscomité alsook Woody Huitema namens de actiegroep tot behoud van Het blauwe gebouw in bij de gemeenteraad. We kaartten onder meer de enorme powerplay aan die BAK beheer samen met de gemeente Tilburg speelde om de bewoners onder hoge druk te dwingen akkoord te gaan met voorliggende plannen.
We hebben ook geconstateerd dat de gemeente informatie heeft achtergehouden waar het het bestaan van alternatieve plannen mbt Het blauwe gebouw betrof. Van meet af aan is de bewoners voorgehouden dat Het blauwe gebouw gesloopt zou worden en er geen mogelijkheid tot behoud was. Nadere informatie omtrent de afspraken in de spreekwoordelijke achterkamertjes werd niet gegeven, pas na uitdrukkelijk verzoek kon het gesprek hierover worden geopend. Ongelukkig met die gang van zaken deden we een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur om te bereiken dat we alle relevante informatie rond de plannen mbt Het blauwe gebouw boven water krijgen.
De gemeente verschafte ook de verkeerde informatie via bewonersbrieven aan de omwonenden. We dwongen af dat de gemeente dit rectificeerde, hierboven deze rectificatie.
Dezelfde desinformatie werd ook via de wijkkrant verspreid, ook hier dwongen we de gemeente tot rectificatie.
Maandag 26 maart was het dan zover. Anita Verhulst (plangroep), Woody Huitema en Tom Pijnenburg (beide actiegroep tot behoud van het blauwe gebouw) konden op het gemeentehuis de dossiers mbt Het blauwe gebouw inzien.
We houden je op de hoogte.
Vele omwonenden voelen zich erg gepiepeld in het proces waar ze ongewild in terecht zijn gekomen, ze komen in verzet. Zo ziet de flyer eruit die ze in de buurt hebben opgehangen.
Naast de flyer stuurden de omwonenden deze tekst toe:
Het perspectief van Bak
Zaterdag in het Brabants Dagblad Tilburg zien we voor de eerste keer een uitgewerkte tekening ipv witte blokjes. De eerste keer uberhaupt dat we een perspectieffoto zien van wat het zou moeten worden. De laag van de parkeergarage is voor het gemak weggelaten en het geheel is kleiner en lager voorgesteld dan wat ze beogen te bouwen.
Et Schrèèfatteljee van de Bibliotheek Midden-Brabant brengt mensen bij elkaar die in het Tilburgse dialect willen schrijven. Ze stuurden 5 teksten toe die geschreven zijn rond het thema: ‘Het blauwe gebouw’.
Ik bèn onderhaand bekaant in de rouw,
want wèk heurde vertèlle dè was nie flauw:
“Dè paand daor moet wèg”.
Nou, wie dè wil heej pèch,
want dan mòkte mènne zèèk wèl lauw.
Vur de Spoorzaone maoke ze rèùm baon,
Burgemister Broks krêeg er zen Laon,
…Mar dè wil tòch niet zègge ….
…tis gewoon nie öt te lègge ….
Dèt dörom meejt gebouw is gedaon?
Ksal oe zègge waork me ècht òn stoor:
Wörom roept hil Tilburg nie in koor:
“Meej die vruugere ‘Soos’
Is tòch zeeker niks loos?
Òf heuret nie bè die zaone vant spoor?”
Int ontwèrp van de Krèùkenarchietèkt
ziede gelèèk tòch waor et òp lèkt.
Dè èèzer, de koepeejraome
Vörme, kleure, alles saome,
Dan ziede tòch ene trein rije agge kèkt.
Nèt as wij ist gebouw rauw èn èègewèès.
Zôo zèn ok de Tilburgers, tèùs èn òp rèès.
Ge mòkt ècht en punt
agget en twidde lèève gunt.
De ‘Soos’ nie gòn sloope verdient ene prèès!
Dus gebrökt oewe Krèùkefantazie.
Vloekt er mar es goed bij non de pie.
Jè slooper, ge hèt pèch,
Dees gebouw maag nie wèg.
Ik wòrschouw oe: … “Waoget nie!”
Christ Libregts
